- uraczyć się
- uraczyć się {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}raczyć się {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
uraczyć się
Look at other dictionaries:
raczyć się – uraczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} jeść coś ze smakiem, zazwyczaj w dużej ilości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Raczył się winem. Uraczyli się słodyczami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uraczyć — dk VIb, uraczyćczę, uraczyćczysz, uracz, uraczyćczył, uraczyćczony «poczęstować kogoś czymś ulubionym przez niego; przyjąć kogoś obfitym, smacznym jedzeniem; ufetować» Uraczyć kogoś dziczyzną, dobrym winem, wyborną kolacją. uraczyć się «zjeść coś … Słownik języka polskiego
poczęstować — dk IV, poczęstowaćtuję, poczęstowaćtujesz, poczęstowaćtuj, poczęstowaćował, poczęstowaćowany «podzielić się z kimś, zwykle czymś do jedzenia, picia, papierosami itp.; podjąć kogoś czymś, ugościć, uraczyć» Poczęstować kogoś obiadem, kolacją.… … Słownik języka polskiego
raczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, raczyćczę, raczyćczy, raczyćczony {{/stl 8}}– uraczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} częstować kogoś wykwintnymi daniami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uraczyć kogoś wystawnym obiadem. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spoić — I → I spajać II dk VIa, spoję, spoisz, spój, spoił, spojony pot. «nadmiernie uraczyć alkoholem, uczynić pijanym; upić, spić» spoić się rzad. «nadużyć alkoholu; upić się, spić się» … Słownik języka polskiego
